Dlatego też aktywa były “wyceniane według modelu” w sposób hipotetyczny lub syntetyczny, czasami z wykorzystaniem szacunkowych wycen i manipulacji wynikających z modelu finansowego. Najbardziej haniebnym posunięciem, jakie w ten sposób miało miejsce na rynku, był skandal w firmie Enron.
Księgowa predyspozycje
Po skandalu z Enronem w 2002 r. ustawa Sarbanes-Oxley zmieniła metodę wyceny według wartości rynkowej. Ustawa wpłynęła na wycenę rynkową zmuszając przedsiębiorstwa do stosowania bardziej rygorystycznych standardów rachunkowości. Bardziej rygorystyczne standardy obejmowały wyraźniej sformułowaną sprawozdawczość finansową, wzmocnione kontrole wewnętrzne w celu zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania oraz niezależność biegłego rewidenta. Więcej Ci powie księgowa Nowy Dwór Mazowiecki.
Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych (PCAOB) została utworzona przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) w celu nadzorowania kontroli. Ustawa Sarbanes-Oxley wprowadziła również surowsze kary za oszustwa, takie jak zaostrzone kary więzienia i grzywny za popełnienie oszustwa. Chociaż ustawa została stworzona w celu przywrócenia zaufania inwestorów, koszty wdrożenia przepisów spowodowały, że wiele firm uniknęło rejestracji na giełdach papierów wartościowych w Stanach Zjednoczonych.
Sekcja 475 Internal Revenue Code Section 475 contains the mark to market accounting method rule for taxation. Zgodnie z sekcją 475 dealerzy kwalifikowanych papierów wartościowych, którzy dokonują wyboru wyceny według wartości rynkowej, rozpoznają zyski lub straty w taki sposób, jakby nieruchomość została sprzedana po godziwej wartości rynkowej w ostatnim dniu roboczym roku, a wszelkie zyski lub straty są uwzględniane w odniesieniu do tego roku.
W sekcji tej przewidziano również, że pośrednicy w handlu towarami mogą wybrać opcję wyceny według wartości rynkowej dla każdego towaru (lub ich instrumentów pochodnych), który jest przedmiotem aktywnego obrotu (tj. dla którego istnieje ustanowiony rynek finansowy, który zapewnia rozsądną podstawę do ustalenia godziwej wartości rynkowej poprzez rozpowszechnianie kwotowań cen od maklerów/dealerów lub rzeczywistych cen z ostatnich transakcji).
Księgowa a FAS 115
Sprawozdanie z rachunkowości finansowej nr 115, Rachunkowość niektórych inwestycji w dłużne papiery wartościowe, powszechnie znane jako “FAS 115”, jest standardem rachunkowości wydanym w maju 1993 roku przez Radę Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), który wszedł w życie dla jednostek posiadających lata budżetowe rozpoczynające się po 15 grudnia 1993 roku.
FAS 115 dotyczy rachunkowości i sprawozdawczości w zakresie inwestycji w kapitałowe papiery wartościowe o łatwo możliwej do ustalenia wartości godziwej oraz wszystkich inwestycji w dłużne papiery wartościowe. Inwestycje te należy podzielić na trzy kategorie i ujmować w następujący sposób:
Dłużne papiery wartościowe, które jednostka zamierza i ma możliwość utrzymać w posiadaniu do upływu terminu zapadalności, klasyfikuje się jako papiery wartościowe “utrzymywane do terminu zapadalności” i wykazuje według zamortyzowanego kosztu pomniejszonego o odpisy z tytułu utraty wartości. (Amortyzacja dotyczy rozłożenia płatności na wiele okresów).